قانون جهانی و بین المللی
قرآن سه تعبیر دارد:
1) «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا» که مخاطبش انسانهای مؤمن است.
2) «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا» که مخاطبش کافران است.
3) «يا أَيُّهَا النَّاسُ» که مخاطبش همه بشریت است.
دین جهانی و جاودانه اسلام است که تا روز قیامت باقی خواهد ماند؛ پس باید دستورات و قوانین را هم از چیزی گرفت که جاودانه باشد و فکری برای تمام بشریت کرده باشد؛ قانون حقوق بشر که هیچ بویی از بشریت و انسانیت نمیدهد را عدهای انسان شرابخوار و ناقصالعقل تنظیم کردهاند و خیلی جاها حقوق هیچ بشری در آن رعایت نمیشود به غیر از نویسندههای این قانون.
انسان مسلمان و مؤمن حتی قانونش را هم باید بر اساس دینش تنظیم کند، اعم از قوانین اجتماعی، روزمره، خانوادگی و صحبت کردن؛ این هم دستاوردی بود از سوی انقلاب اسلامی که سعیاش در هماهنگ کردن بشریت و مسلمانان با قوانین اسلامی بوده و است؛ علاوه بر مسلمین بقیه اقشار و ادیان را هم دعوت به قانونی همگانی میکند که هیچ نقصی در این قانون نیست.
إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ (1): قطعاً دين در نزد خداوند، اسلام است.
وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْه (2): و هر كس جز اسلام دينى بجويد، هرگز از او پذيرفته نمیشود.
پینوشت:
1) آلعمران، آیه 19
2) آلعمران، آیه 85
نظرات شما عزیزان: